یادگیرى الکترونیکى استفاده از فن آورى هاى اطلاعات و رایانه براى ایجاد تجربه هاى یادگیرى است، بر اساس این تعریف یادگیرى الکترونیکى دربرگیرنده طیف متنوعى از ابزارهاى فن آورى اطلاعات است و با توجه به رشد کمى و کیفى و افزایش قابلیت هاى اینترنت در سال هاى اخیر، امروزه این نوع یادگیرى تقریبا با یادگیرى از طریق اینترنت شناخته مى شود.به گزارش ایسنا، به عقیده کارشناسان باید گفت که یادگیرى الکترونیکى در ایران همراه با مشکلاتى بود و معمولا کارشناسان نرم افزار و رایانه به این حوزه وارد شده اند و از سویى نقش طراحان آموزشى کم رنگ است؛ موضوع مهم تر اینکه برخى از اساتید با یادگیرى الکترونیکى آشنایى ندارند و مى توان گفت که فرهنگ یادگیرى الکترونیکى نسبت به سال هاى گذشته پیشرفت داشته ولى هنوز در سطح جامعه جا نیفتاده است و پهناى باند نیز در این رابطه مشکل اساسى است.اگرچه سازمان هاى متعدد نیز از یادگیرى الکترونیکى استفاده مى کنند اما رشدى که یادگیرى الکترونیکى در دانشگاه ها داشته است به مراتب بیش از رشد آن در کاربردهاى سازمانى است؛ در حالى که بازار جهانى یادگیرى الکترونیکى در این زمینه گسترده تر است و به طور کلى در دنیا به استفاده یادگیرى الکترونیکى در سازمان ها بیش تر توجه مى شود.سازمان ها به دلایل متفاوتى از یادگیرى الکترونیکى استفاده مى کنند؛ به طور کلى مى توان به کاهش هزینه، معرفى سریع محصولات و خدمات جدید به بازار، پیاده سازى سریع سیستم هاى اطلاعاتى و فرایندهاى تجارى جدید، استفاده کارآمد از کارکنان تازه استخدام شده در سازمان، یکپارچه کردن کارمندان در سطح ملى و جهانى و ایجاد فرهنگ کارى قدرتمند اشاره کرد.
همچنین، کمبود سخت افزار، توجه نکردن به مساله فرهنگ سازى، عدم آمادگى کاربران، عدم آمادگى ساختار واحد آموزش، وجود نداشتن محتواى خام مناسب را مى توان از دیگر اهداف کلى سازمان هاى براى استفاده از یادگیرى الکترونیکى نام برد.
منبع: بازیاب